Սիրահարբած․․․

Սիրահարվել չեմ ուզում,

Ուզում եմ սիրահարբել,

Գինարբուքի սեղանում

Վիշտս խմիչքով սրբել։

Ուզում եմ լռել միայն,

Նրան ոչ մի բան չասել,

Թեկուզ վրաս բարկացող

Բայց շոյող ձայնը լսել։

Սիրահարվել չեմ ուզում,

Ուզում եմ սիրահարել,

Իմ սառը նայվացքներով

Մի քիչ էլ նրան տանջել։

Ուզում եմ զգալ միայն

Ներկայությունն իր սաստող,

Որն ինձ ոչինչ չի անում,

Բայց միշտ մնում է ազդող։

Սիրահարբել չեմ ուզում,

Ուզում եմ սիրտս փակել,

Ես սիրարբուք եմ ուզում,

Պետք է ինձ վշտից զրկել։

Աներևույթ այն վշտից,

Որ դեմքիս բերեց ծիծաղ,

Իսկ հոգուս անկյուներում

Ես քայքայվում եմ դանդաղ։

Սիրահարվել չեմ ուզում,

Ուզում եմ սիրահարբել,

Բայց գինարբուք ինձ պետք չէ՝

Կարող եմ վիշտս սրբել։

Հիշենք ու մոռանանք

Արի մեկ անգամ հիշենք,

Հետո՝ ընդմիշտ մոռանանք․

Թե այս պահին ինչ ունենք,

Թե կյանքում ինչ չունեցանք։

Ինձ բերեցիր քո ճամփա,

Դու քո ճամփից գնացիր,

Հիմա այդ ճանապարհով՝

Արգելում եմ, մի անցիր։

Մոռացիր ճանապարհը,

Այնտեղ շատ քարքարոտ է,

Այնտեղի իշխողը միակ,

Մեզ միացնող կարոտն է։

Իսկ ինձ երբևէ պետք չէ,

Այդ շատ թույլ միացումը,

Որից հետո գալու է

Միմիայն բաժանումը։

Արի մեկ անգամ հիշենք,

Հետո՝ ընդմիշտ մոռանանք․

Թե այս պահին ինչ ունենք,

Թե կյանքում ինչ չունեցանք։