Հիշենք ու մոռանանք

Արի մեկ անգամ հիշենք,

Հետո՝ ընդմիշտ մոռանանք․

Թե այս պահին ինչ ունենք,

Թե կյանքում ինչ չունեցանք։

Ինձ բերեցիր քո ճամփա,

Դու քո ճամփից գնացիր,

Հիմա այդ ճանապարհով՝

Արգելում եմ, մի անցիր։

Մոռացիր ճանապարհը,

Այնտեղ շատ քարքարոտ է,

Այնտեղի իշխողը միակ,

Մեզ միացնող կարոտն է։

Իսկ ինձ երբևէ պետք չէ,

Այդ շատ թույլ միացումը,

Որից հետո գալու է

Միմիայն բաժանումը։

Արի մեկ անգամ հիշենք,

Հետո՝ ընդմիշտ մոռանանք․

Թե այս պահին ինչ ունենք,

Թե կյանքում ինչ չունեցանք։