2017/06/02

Հիշենք ու մոռանանք




Արի մեկ անգամ հիշենք,
Հետո՝ ընդմիշտ մոռանանք․
Թե այս պահին ինչ ունենք,
Թե կյանքում ինչ չունեցանք։

Ինձ բերեցիր քո ճամփա,
Դու քո ճամփից գնացիր,
Հիմա այդ ճանապարհով՝
Արգելում եմ, մի անցիր։

Մոռացիր ճանապարհը,
Այնտեղ շատ քարքարոտ է,
Այնտեղի իշխողը միակ,
Մեզ միացնող կարոտն է։

Իսկ ինձ երբևէ պետք չէ,
Այդ շատ թույլ միացումը,
Որից հետո գալու է
Միմիայն բաժանումը։

Արի մեկ անգամ հիշենք,
Հետո՝ ընդմիշտ մոռանանք․
Թե այս պահին ինչ ունենք,
Թե կյանքում ինչ չունեցանք։

2017/06/01

Մեկ է կերդվեն




Կա մի զգացմունք, որի շնորհիվ
Լույս են առաքում սրտերն աշխարհին,
Այդ զգացմունքը սեր ենք անվանում,
Բայց խոստովանել չենք համարձակվում։

Փորձում ենք նրան տալ տարբեր անուն,
Երբեմն նրան հեռու ենք վանում,
Բայց չի հեռանա ինչ էլ պատահի,
Թե պատահի էլ սարսափի, ահի
Մեկ է երբևէ ծնկի չի գալու,
Նրա մեջ գենն է ընդմիշտ հաղթելու։

Սիրո աշխարհը խայտաբղետ է,
Սիրուն տրվելը խոսելուց հեշտ է,
Սիրուն փորձել են հանել կախաղան,
Փորձել են հաճախ նրա հետ խաղալ,
Տանջել են նրան ու անգամ վառել,
Բայց փյունիկի պես միշտ վեր է հառնել։

Նա քեզ կտանի միայն մի ճամփով․
Ուր հանդիպել եք հաճախ երկուսով,
Սիրո անունը տարբեր է հնչում,
Սիրով բոլորն են ապրում ու շնչում,
Սիրուն շատերն են ոտնատակ անում,
Սիրո հետ հաճախ կատակ են անում,
Բայց կատակ բան չէ․ պետք է լուրջ նայել,
Այդ զգացմունքը պետք չէ խնայել։

Պետք է նվիրվել նրան ողջ սրտով,
Թե պետք է՝ դատվել այդ շքեղ դատով։

Բայց ի գիտություն այդ դահիճներին,
Սիրուն կախաղան բարձրացնողներին,
Ով ինչ էլ փորձի սիրո հետ անել,
Ինչքան էլ սիրուն փորձեն սպանել,
Սերը ծնված է, որ վրաերթվի,
Հետո իրենով աշխարհը երդվի։