ՑՆՈՐՔՆԵՐՈՒՄ

Ամեն ինչի համար կյանքում

Կա ընդունված ճիշտ ժամանակ,

Բայց դեռ կյանքիդ ժամերի մեջ

Դու ուշանում ես շարունակ։

Ճանապարհիդ ինչ պատահի

Խորանում ես մանրակրկիտ,

Ամեն ինչին էլ նայում ես,

Բայց ոչ երբեք՝ ճանապարհիդ։

Կտրված ես այս աշխարհից

Ու երազում ես անդադար,

Ցնորվել ես, միտքդ կորցրել,

Խելագար ես լիակատար։

Ուղեղումդ հազար միտք կա,

Հազար հոգս է քեզ պարուրել,

Կարծում ես թե լուծում չկա,

Թեպետ ոչինչ էլ չես արել։

Հիմա էլ ում ժպիտին են

Քո խոսքերը սպասում անշտապ,

Հիմա կրկին չես շտապում

Ու երազում ես անտագնապ։

Այդպես․ կյանքիդ ժամերի մեջ

Դու ուշանում ես շարունակ,

Բայց կա ամեն ինչի համար

Մեկ ընդունված ճիշտ ժամանակ։