ԵՐԵԿՈՆԵՐԸ

Այս երեկոն նախորդից 

Չտարբերվեց ոչնչով,

Ոչ մի հրճվանք չբերեց,

Չուրախացրեց ոչնչով։

Նույն հայացքն է սառը.

Հայացքը․․․ ոչինչ չասող,

Հայացքը․․․ այդքան դառը,

Հայացքը․․․ լուռ երազող։

Նույն տրտմությունն է ելի,

Նույն վանող լացն ու կոծը,

Եվ շանը լավ լռեցնող,

Մարդկային այդ հաչոցը։

Այս երեկոն նախորդից ,

Ինչ որ բանով տարբերվեց,

Ավելի շատ ձանձրանալ,

Ու հոգնել սովորեցրեց․․