Քառյակ․․․

Հեքիաթներով ապրող մարդիկ,

Փուջ ու խավար սին օրենք,

Ասեք էլ ինչ հիմարությամբ,

Էլ ինչ խղճով ձեզ հարգենք։

Հայ Ժողովուրդ

Հայ ժողովու՛րդ դու քո կյանքում

Պայքարել ու միշտ ապրել ես,

Երբեմն բարձունք ես ելել,

Երբեմն էլ տառապել ես։

Սիրելի Մայրամուտ

Իմ հոգու մեջ արշալույս կա,

Որ ծագում է երեկոյում,

Առավոտյան մութ է այնպես,

Այնպես պայծառ՝ մայրամուտում։

Մահիցդ հետո

Այս անձրևի մեջ մի կաթիլ տեսա,

Պայծառ էր քեզ պես,

Գետին հասնելով իր վերջը տվեց,

Խելառ էր քեզ պես։

Պահեք Ներկան

Լոկ անցյալի հպարտությամբ 

Ներկայում անպետքանում ենք։

Հետո այդ անպետքությունից

Ինքներս մեզ բարկանում ենք։

Հիշողության գիրկը ընկած 

Շրջում ենք որպես ուրվական

Ու հետո նոր ենք հասկանում․

Արդեն դարձել ենք մուրացկան։