Շուրջը

Ծիրանենու շուրջն առվույտ է,

Հորթուկները հավաքվել են,

Ուրախ, շարժուն մայրամուտ է,

Շատ են կերել ու փքվել են։

Պարկած հովին ծիրանենու,

Շանս  աչքը կպել է,

Այնպես անուշ է նա նիրհում,

Որ հորթուկին գրավել է։

Ծիծեռնակն էլ գալիս-գնում,

Խաղ է անում տերևի հետ,

Կարծես վերևից է նայում

Վարդերի շարքին բուրավետ։

Զեփյուռը գրկել է ծառին,

Մանկան նման խաղ է անում,

Ճոճորվում է խենթի նման,

Ու լիաթոկ ուրախանում։

Այգում տիրել է բնական,

Բարի անքեն մի մթնոլորտ,

Այսպես պիտի լինի ընդմիշտ,

Առավոտից մինչ մայրամուտ։