Անամպ ու խաղաղ գիշերով,
Ու սիրտս վառ թրթռում է,
Իմ սիրո անուշ հուշերով։
Քայլում եմ կարծես քեզ հետ
Հուշերով մեր հին օրերի,
Ու կարծես պապիս հայացքով,
Օրհնում է մեզ ծիրանենին։
Իր երկար խոր արմատներով
փխրեցրել է հողն ահագին,
Որ այգում երբեք չդիպչեն
Ոտքերը մեր կոշտ քարերին։
Նայում է ծեր իր հայացքով,
Արևից պաշտպանում է մեզ,
Ու իր այդ մեծական սիրուց
Զգում եմ պապուս գրկում մեզ։
0 коммент.:
Отправить комментарий
Գրեք ձեր մեկնաբանությունը